 | |||||||||||
| İdeal tırmanışçı vücudu: Michael Rasmussen (2 kez Fransa Turu dağların kralı mayosu sahibi | ) |
Tırmanışın uzunluğu 2 km, ancak burayı tırmanırken insana 20 km’ymiş gibi geldiğine emin olabilirsiniz. Başlangıçtan itibaren yüksek eğimle giden bir tırmanış. (bisiklette kabaca %5-6 eğim orta derece tırmanışlardır, %10 ağır tırmanışlardır, %15-20 ise çok ağır tırmanışlardır. Ben en fazla %27 eğimi gördüm ve bu eğimi “duvar” olarak tanımlayabilirim. TRT tırmanışı %10 eğimle başlıyor. Daha sonra bir süre eğim %13-17 arasında devam ediyor. Arada eğim biraz azalıyor, sonra tekrar artıyor ve sonrasında 30-40 metre civarında bir iniş imdadınıza yetişiyor. Sonrası ise tekrar sıkıntı. Eğim son kısımda, yani tırmanışın en dik olduğu yerde %16’yla başlıyor ve %20’ye kadar çıkıyor. Tırmanış bittiğinde toplamda 216 metre yükselmiş oluyorsunuz. Hem de sadece 2 km’lik bir yolda.
Tırmanış bitince, TRT genel merkezini geçip sağa dönün, Turan Güneş Caddesinden şehir merkezine uzun bir iniş var önümüzde artık. Bu güzel inişte frenleri bırakın, boşa pedal çevirerek laktik asidi bacaklarınızdan uzaklaştırın. Bu arada, yoldaki otomobillerden daha hızlı indiğinizi fark etmeniz sizi daha da keyiflendirecek.
Keyifli tırmanışlar...
Birkac gun once cahil halimle gittim ve o yokusu tirmandim. Su 30 40 metrelik inise kadar pedalladim tirmandim fakat dediginiz gibi gerisi tam bir eziyetti gercekten. Ama oradan kizilaya inis gercekten mukemmel bir his. Tekrarlamaya deger bence :D
YanıtlaSil2007 yılında çift amortisörlü emanet bisiklet ile 3 farklı zamanda çıkmıştım bu yokuşu. Sıradan bir bisikletti. Koltuk altındaki amortisör işleri çok zorlaştırıyordu. Demekki kondisyonum iyiymiş diye düşünüyorum şimdi bakınca.
YanıtlaSil